top of page
cindyintveld

Echt willen

In de coachinggesprekken, trainingen en trajecten over ‘Duurzame inzetbaarheid’ en ‘Iedereen in zijn kracht’, valt vaak de vraag; wat zou je nu echt graag willen? Als je kon toveren; hoe zou je werk eruitzien en wat voor beroep zou je uitoefenen? Een mens werkt n.b. een zeer groot deel van zijn/haar leven en we zullen steeds langer doorwerken.



Vaak duurt het even voordat daar een antwoord op komt. We zijn niet echt ingesteld om te fantaseren of ons bezig te houden met onmogelijkheden. Maar wanneer is iets onmogelijk? Er zijn vele theorieën over Willen = Kunnen. De Romeinen gebruikten deze bekende coachingsterm al voor hun soldaten en arbeiders.


‘Nil volentibus arduum’, een Latijns spreekwoord dat zegt dat ‘niets onmogelijk is voor hen die willen’.

Het antwoord op de vraag wat je wilt is vaak niet zo makkelijk te beantwoorden. Daarnaast is wat wij willen ook niet altijd maatschappelijk gewenst. We zijn opgevoed om toch maar vooral te voldoen aan de ‘normale normen’ die door cultuur en samenleving gesteld worden.

Zo zie je dat je nog steeds vaak ‘mannenberoepen’ en ‘vrouwenberoepen’ hebt. Of is de enige carrière/ontwikkelmogelijkheid voor een specialist om leiding te gaan geven. Het zijn clichés maar helaas wel vaak de werkelijkheid. Andere factoren zijn natuurlijk de economische en sociale status, cultuur en omgeving, etc.

Maar terugkerend naar de vraag wat iemand graag zou willen. Het is het belangrijk om eerst goed naar jezelf te kijken.

Wie ben je echt en wat wil je echt? Wat zijn je talenten en waar krijg je energie van? Wat zijn je drijfveren (ook een mooie managementtool)?

Deze vragen worden helaas niet beantwoord door de toetsen op de basisschool. Die toetsen zeggen niets over doorzettingsvermogen, autonomie, leiderschap of humor. Vaak zijn wij al een stuk verder in ons werkende leven voor we, al dan niet gedwongen, tot de vraag komen of we wel op de juiste plek zitten. En of we wel blij zijn met wat we doen en doen wat we kunnen?

Je kunt vastlopen, onzeker worden, gedrag aanmeten om toch in een bepaalde cultuur te passen of zelfs ziek worden.

Ga erover in gesprek met je omgeving, een goede leidinggevende of een coach. Zoek uit wat je nodig hebt om waar te maken wat je wilt!

Het vergt moed en kwetsbaarheid om jezelf de vraag te stellen wie je bent en wat je wilt. Verwachtingen van jezelf en anderen los te laten. Om uiteindelijk het heft in eigen hand te nemen en de baan of plek te zoeken en vinden waar jij thuishoort en in je kracht staat.

B. Brown verwoordt dit geweldig en diept het uit in haar boek “De kracht van kwetsbaarheid” Het zet aan tot denken, dromen en hopelijk tot doen.

In het beroemde kinderboek “Het fluwelen konijn” (1922), probeerde Margery Williams ons dit volgens mij ook al uit te leggen.

Een stukje tekst uit “Het fluwelen konijn”, dat helpt om ‘echt’ te worden in een veilige en gezonde omgeving:

‘Echt is niet hoe je gemaakt bent; zei het Leren Paard.

‘Het is iets wat met je gebeurt. Als een kind lang, heel lang van je houdt, en niet alleen om met je te spelen, maar Echt van je houdt, dan wordt je Echt.

‘Doet dat pijn?’ vroeg het Konijn?

‘Soms wel,’ zei het Leren Paard, want hij sprak altijd de waarheid. ‘Maar als je Echt bent, dan geef je er niets om dat het pijn heeft gedaan.’

‘Gebeurt het allemaal ineens, net als opgewonden worden,’ vroeg hij, ‘of beetje bij beetje?”

‘Het gebeurt niet allemaal ineens, ‘zei het Leren Paard.’ Je wordt het gewoon.’

Daarom gebeurt het niet vaak met dingen die makkelijk breken, of scherpe randen hebben, of heel voorzichtig behandeld moeten worden. In het algemeen ben je tegen de tijd dat je Echt wordt meestal kaal geknuffeld, je ogen zijn eruit gevallen, je poten bengelen erbij en je ziet er haveloos uit.

Maar dat geeft allemaal niets, want als je eenmaal Echt bent, ben je niet lelijk meer, behalve voor de mensen die het niet begrijpen.’

Als jij nu uitzoekt wie je echt bent en wat je echt wilt en de werkgever zorgt voor een veilige en gezonde omgeving...’Nil volentibus arduum’

25 weergaven0 opmerkingen

Comments


bottom of page